Dit scheepje heeft vele jaren bij het watersportbedrijf Gebr. Weinholt te Amsterdam onbeheerd op de wal gelegen.
Nadat jaren lang geen liggeld was betaald is het bedrijf de eigenaar geworden en heeft het jaren in de verkoop gehad, er kwam echter geen liefhebber. Ook bij de VEHH (vereniging eigenaren houten huismanboten) was lange tijd bekend dat dit scheepje een nieuwe eigenaar zocht. Het jaartal dat ik het scheepje voor het eerst ben gaan bekijken bij het bedrijf dat toen nog in Amsterdam was is 2010 geweest.
Nadat het bedrijf Weinholt moest verhuizen door de onteigening van de lokatie door de gemeente Amsterdam (op die plek is een groot project met appartementen ontwikkeld) zijn ze verhuist naar Rijnsaterwoude. In 2017 heb ik weer contact met ze opgenomen om te vragen of het scheepje al een nieuwe bestemming had gekregen. Dit bleek niet het geval te zijn en omdat ze weer gingen verhuizen gaven ze aan het scheepje te gaan slopen. Dit kon ik voor mijn gevoel niet laten gebeuren omdat er maar één scheepje van dit type is gebouwd. Gevolg is dat ik een derde Huisman scheepje in eigendom kreeg. Van af dat moment heb ik wel de liggeld kosten op me genomen maar het scheepje heeft eigenlijk niets gekost.
Het scheepje was totaal gestript door de voorlaatste eigenaar welke grootse plannen had er een tweemaster van te maken, hoe hij dat wilde realiseren bij een scheepje van deze maat is mij een raadsel.
Door de verhuizing van het bedrijf is echter het meeste losse materiaal zoek geraakt. Alleen de giek, de kajuitdeurtjes, lichtranden, twee patrijspoorten en een gëemailleerde gasbrander was nog te vinden.
Het plan is het scheepje te behouden voor verder verval en in de loop van jaren haar geleidelijk zoveel mogelijk weer in oorspronkelijke staat te herstellen.