V1124 Nimf

Een fraai houten S-spantje, ontworpen door G.W.W.C. Baron van Höevell. Tachtig jaar oud maar liefst en zonder twijfel een echte klassieker. Gebouwd met mahonie, karveel geklonken, fractioneel getuigd en een zusje van de Kortjakje die de baron aan het begin van de oorlog voor zichzelf ontwierp. Na de bevrijding behaalde hij er op zee meerdere wedstrijdsuccessen mee. Kortom, Nimf is een jachtje van voorname komaf met uitstekende vaareigenschappen. Al stuitte ik bij mijn zoektocht naar haar historie wel op een paar vragen.

Wat klassieke schepen zo boeiend maakt, is dat ze allemaal hun eigen verhaal hebben. Ga je graven in hun geschiedenis, dan loop je soms tegen dingen aan die een schip nóg interessanter maken. Omdat Kortjakje niet alleen de naam is van het scheepstype, maar ook van het jachtje dat de baron voor zichzelf bouwde, ging ik er aanvankelijk van uit dat Nimf ná Kortjakje zou zijn gebouwd. Maar hoe kan het dan dat ik van haar huidige eigenaar 1942 als bouwjaar op kreeg, terwijl Kortjakje uit 1943 stamt? Heeft de baron, van wie bekend was dat hij het niet breed had, zijn tekeningen en bestek misschien al vóór hij Kortjakje liet bouwen uit handen gegeven? Financierde hij op die manier de bouw van het jachtje dat hij voor zichzelf wilde houden? Dan is Nimf dus de eerste Kortjakje!

Even de feiten op een rij. Kortjakje werd gebouwd bij scheepswerf De Vlijt in Aalsmeer, zo lees ik in een interview* met haar ontwerper. ‘Nimfke, Tippelaar en Quelpaert’ zouden eveneens bij De Vlijt zijn gebouwd, maar dat kan niet kloppen. Om te beginnen is Tippelaar de latere naam van Quelpaert, van hetzelfde schip dus. Bovendien is Nimf volgens de gegevens van het Scheepvaartmuseum niet bij De Vlijt, maar bij de BS-werf (Baerveldt en Stapel) in Zaandam gebouwd. Verwarring alom, denk ik bij mezelf en dus ga ik maar eens op internet kijken of ik scheepswerf De Vlijt kan vinden.

Op een historische website vind ik niet alleen De Vlijt, ik kom er ook tekeningen van Kortjakje en Quelpaert tegen (zie bijgaand). Baron van Höevell gaf de werf in december 1942 opdracht voor het bouwen van deze twee jachten maar over Nimf geen woord. Het lijkt daarom niet waarschijnlijk dat ze bij De Vlijt is gebouwd, dat zal dus inderdaad al eerder bij Baerveldt en Stapel zijn gebeurd.

Waarom de baron voor de bouw van Kortjakje en Quelpaert niet B&S maar De Vlijt heeft gekozen blijft gissen natuurlijk. Maar misschien heeft het met de oorlog te maken. Baerveldt en Stapel waren vanaf ‘43 druk met het bouwen van houten kotters voor de Duitsers. Was er geen ruimte meer voor dit soort luxe scheepjes? Wilde de ontwerper misschien geen zaken meer met ze doen? Volgens het Nieuw Noordhollandsch Dagblad van 16 februari 1946 werden Baerveldt en Stapel na de oorlog veroordeeld tot respectievelijk een jaar voorwaardelijk plus 1000 gulden boete en acht maanden voorwaardelijk plus 500 gulden boete. Bovendien moesten ze een nieuwe houten reddingvlet voor de NZRM bouwen, als vervanging van de boten die door de bezetter waren vernietigd. Maar Nimf was toen al lang uitgevaren. Zij vond in 1945 een Belgische eigenaar en was tot 2018 vooral te bewonderen op de Zuid Hollandse en Zeeuwse wateren.

Ik hou het erop dat Nimf inderdaad de eerste Kortjakje was. Reden te meer om haar en haar eigenaar bijzonder hartelijk welkom te heten!

*Zie het interview ‘Uit de oude doos’ van Jasper Bruinsma met G.W.W.C. Baron van Höevell in ‘De Drietand’ 2015.