V1120 De Witte Draeck

Bij de aanmelding van de Witte Draeck maakte dit scheepje een nogal droevige indruk. Ze was toe aan een flinke dosis Tender Loving Care (TLC), van een liefhebber die er wel een gat in zag. Een stalen bootje uit de 30er jaren, half onder een dekzeiltje, een afgebladderde houten opbouw en meer van dat.

Ze was uitgerust met een kleine benzinemotor met dynastart, maar op de spiegel prijkte ook nog een plank voor een buitenboordmotor. De eigenaar meldde bij de aanmelding dat hij het tuigage nog moest uitzoeken. Al bij al een nogal weinig bemoedigende situatie waarin de Witte Draeck zich bevond.

Wat schetst onze verbazing toen wij enige tijd geleden nieuwe foto’s ontvingen van de Witte Draak, nu onder zeil. Een mooi (nieuw?) tuig, geen aangeprutste boegspriet meer, snel varend aan de wind. Wat een prachtig resultaat! De eigenaar verdient complimenten!

Laag vrijboord, volle boeg

De achtergrond van de Witte Draeck: Een typisch stalen scheepje uit de jaren ‘30. Ze zou zo uit de Zetzema vloot weggezeild kunnen zijn. Ook is de gelijkenis met de Gylkrona Kryssare uit Finland opvallend: een laag vrijboord, een vrij volle boeg en een brede kajuit met smalle gangboorden. Fractioneel getuigd met diamant verstaging om de masttop af te steunen boven de bevestiging van het voorstag dat de fok draagt. De mast is, zoals gebruikelijk in Nederland, strijkbaar met behulp van een bokkepoot.

Kenmerkend voor de romp van de Witte Draeck is de verdeling van het volume over de lengte. De grootste breedte zit voor de midscheeps, zoals dat in de 30er jaren gebruikelijk was.

Familiezeilen

Al met al is de Witte Draeck een prachtig voorbeeld te zijn van de scheepjes die het familiezeilen op de Nederlandse meren zo populair hebben gemaakt.